Lista zakupów
Serniki to ciasta znane od dziesiątków lat, doskonałe na każdą okazję. Kiedyś tradycyjne - pieczone, dziś coraz częściej w wersjach fit i na zimno. O tym, że sekretem dobrego ciasta są jakościowe składniki – nie trzeba nikogo przekonywać. A czy wpływ na jego smak i konsystencją ma również temperatura? Sprawdź, jak upiec najlepszy sernik.
Ciasta wykonane z białego sera z różnymi dodatkami znane były już w Starożytnej Grecji. Ich podstawą był wówczas powszechnie dostępny ser kozi. Wraz z podbojem Grecji, Starożytni Rzymianie przejęli wiele zwyczajów oraz przysmaków, w tym sernik, który spopularyzowali na wszystkich swoich terenach. Z biegiem lat, przepisy na sernik były modyfikowane i udoskonalane. Dlatego dziś, w wielu zakątkach Europy i świata, można delektować się różnymi odmianami tego ciasta.
Oto najpopularniejsze rodzaje serników pieczonych
Tradycyjny sernik wiedeński jest wykonany z twarogu, żółtek, mąki, masła i cukru, połączonych z ubitą na sztywno pianą z białek. Nie posiada spodu, a jego wierzch może być posypany cukrem pudrem. Piecze się go zazwyczaj w temperaturze 180 °C przez niecałą godzinę. Na dno piekarnika stawia się naczynie z wodą.
Sernik nowojorski jest wykonany na spodzie z ciasteczek graham wymieszanych z rozpuszczonym masłem. Na ten spód wylewa się masę z twarogu, cukru, mąki, jajek z dodatkiem soku oraz skórki z cytryny. Charakterystyczną cechą tego ciasta jest polewa wykonana z kwaśnej śmietany z cukrem, wylewana na upieczoną masę i ponownie zapiekana. Sernik nowojorski piecze się w kąpieli wodnej. Jeśli chodzi o temperaturę, to w tym przypadku wynosi ona 180°C przez pierwsze 10 minut pieczenia i 110°C przez kolejne trzydzieści minut. Sernik nowojorski podaje się z polewą o smaku czekoladowym.
Chyba najbardziej puszysty i kremowy sernik, który strukturą przypomina suflet. Podobnie, jak sernik wiedeński nie ma spodu. Zamiast klasycznego twarogu wykorzystuje się serek typu philadelphia lub gęsty jogurt. To właśnie zmiana głównego składnika sprawia, że konsystencja ciasta jest wręcz niepowtarzalna. Sernik japoński jest pieczony w kąpieli wodnej. Jeśli zaś chodzi o temperaturę – to początkowo wynosi ona 200°C, a po kilkunastu minutach jest obniżana do 130°C.
Tradycyjny, polski sernik jest wykonany prawie identyczne jak sernik wiedeński. Różnice są dwie. Pierwsza polega na tym, że do polskiej wersji często dodawana jest kasza lub budyń oraz rodzynki. Druga – to brak kąpieli wodnej i inna temperatura pieczenia. Polski sernik należy piec przez godzinę w temperaturze około 170°C. Ciasto podaje się oprószone cukrem pudrem lub polane polewą czekoladową.
Ten sernik także wywodzi się z polskiej tradycji. Charakteryzuje się dwiema warstwami kruchego ciasta kakaowego: spodem oraz kruszonką. Pomiędzy nimi znajduje się gruba warstwa masy z białego sera, mąki, masła, żółtek, ubitych na pianę białek oraz proszku budyniowego. Tę wersję piecze się w temperaturze 170-180°C, przez około 45 minut do godziny. Nie stosuje się kąpieli wodnej ani pary wodnej.
Są to serniki bez pieczenia, które mogą być wykonane na różnych spodach - z herbatników, ciastek pełnoziarnistych, biszkoptów itp. Masa serowa nie ma w składzie jajek i ścina się dzięki dodatkowi żelatyny lub agaru. Sernik na zimno może mieć na wierzchu warstwę z galaretki, świeże owoce, pokruszoną czekoladę lub ciastka.
Masę serową można przygotować :
Wybór składnika bazowego determinuje konsystencję, smak oraz sposób pieczenia ciasta.
Serniki na bazie twarogu są zazwyczaj bardziej sycące oraz cięższe. Częściej można się spotkać z ich wersjami pieczonymi. Ze względu na obróbkę termiczną, wykonuje się je na spodach z ciasta kruchego. Chętnie wykorzystywany jest także spód z pokruszonych ciasteczek/herbatników wymieszanych z rozpuszczonym masłem. Do masy serowej dodawane są zarówno popularne słodycze (ciastka Oreo, pralinki rafaello) a także bakalie czy owoce.
Sernik jogurtowy jest zdecydowanie lżejszy i bardziej puszysty od poprzednika. Ma także mocno kremową konsystencję. Jogurty zwykle stanowią bazę serników na zimno. W tym przypadku jako spód również można wykorzystać pokruszone ciasteczka. Masę jogurtową przykrywa zwykle warstwa galaretki. Serniki jogurtowe pieczone najczęściej mają dodatek dżemów, owoców oraz różnego rodzaju frużelin i kruszonek.
Sernik pieczony z serków homogenizowanych trafia w gusta wielu fanów tego ciasta. Najczęściej przygotowuje się go z serków o smaku waniliowym. Dlatego nie wymaga on żadnych dodatkowych aromatów. Jest idealnie kremowy i świetnie sprawdzi się z polewą czekoladową lub owocami rozproszonymi w masie. Z kolei sernik z serków homogenizowanych na zimno, podobnie jak ten z jogurtu, swoją konsystencję zawdzięcza żelatynie.
Mascarpone to włoski serek ze śmietanki. Bardzo tłusty, o delikatnym, lekkim posmaku słodyczy. Rzadko stanowi bazę do sernika, ale często dodawany jest po to, aby nadać masie jednolitą konsystencję i gładkość. Stosowany jest zarówno do serników na zimno, jak i tych w wersji pieczonej.
Bez spodu, z kajmakiem, z rodzynkami lub galaretką. Każdy fan ciast z pewnością ma swój ulubiony sernik. My zachęcamy do eksperymentowania i przedstawiamy najciekawsze przepisy na to popularne ciasto.
Oreo - mocno kakaowe ciastka przełożone białym kremem. Klasyka gatunku. A gdyby tak przerobić je na sernik na zimno? Na spód trafią ciasteczka wymieszane ze stopionym masłem. Do masa serowa z twarogu lub jogurtu naturalnego z kawałkami Oreo oraz polewa czekoladowa lub posypka. Brzmi jak przepis, który warto wypróbować.
To idealne ciasto dla wielbicieli czekolady. Na spód mogą trafić pokruszone ciasteczka z masłem. Z kolei do masy serowej należy dodać czekoladę. Wierzch ciasta (po tym, jak masa się zetnie) powinna ozdobić czekoladowa polewa. Jako dodatek idealnie sprawdzą się owoce takie jak wiśnie lub maliny.
Kruchy spód, tradycyjna masa serowa, na której poukładane są plasterki truskawek posypane kruszonką. To letnia klasyka w każdym wymiarze.
Przede wszystkim, należy zadbać, aby podczas pieczenia powierzchnia sernika nie popękała. Dzieje się tak w sytuacji, gdy dojdzie do odparowania znacznych ilości wody. Dotyczy to zwłaszcza serników pieczonych metodą tradycyjną – bez kąpieli wodnej.
W przypadku pieczenia z parą wodną, na dno piekarnika należy postawić naczynie żaroodporne lub blaszkę wypełnioną do połowy wodą. Zazwyczaj używa się także funkcji termoobiegu, aby para była równomiernie rozmieszczona w całej komorze piekarnika. Zapobiega to wysychaniu oraz pękaniu powierzchni ciasta. Podobny efekt przynosi pieczenie w kąpieli wodnej. W tym przypadku foremka z sernikiem (odpowiednio zabezpieczona przed wlaniem się wody do środka) zostaje umieszczona w naczyniu z wodą. Zabezpieczeniu foremki najlepiej służy kołnierz wykonany z solidnej folii aluminiowej.
Często zdarza się również, że sernik opada. To konsekwencja gwałtownej zmiany temperatury. Dlatego świeżo upieczonego sernika nie powinno się wyjmować od razu z piekarnika. Lepiej delikatnie uchylić drzwiczki i poczekać, aż temperatura się wyrówna. Z kolei, aby nie spalić wierzchu ani spodu, nie powinno się nastawiać zbyt wysokiej temperatury. Inny sposób to nakrycie wierzchu folią aluminiową, która zapobiegnie nadmiernemu przypieczeniu. Jeśli natomiast masa jest niedopieczona, można wydłużyć czas pieczenia, jednocześnie zmniejszając temperaturę.
Sprawdź także:
